مخاطب خاص

تو شروع آسموني مي دونستم نمي موني
چشم تو آخر دنياس خودت اينو نمي دوني
داشتن و نداشتن تو گاهي سخته گاهي ساده
اگه راهي اگه بي راه منم و پاي پياده

 

وقتي با تمام قلبم واسه زندگي مي ميرم
تن من مي لرزه اما تو را از خودم ميگيرم
من بي من من بي تو من از سايه فراري
مي شم اون حادثه اي که روزي بوده روزگاري


حالا من نه توي قصه نه تو آرزوم نه خوابم
اين سوال ساده ست چرا دنبال جوابم